خاک حرمت سرمه برای دل رسواست

فوج ملک و حور شتابان به سرایت

در هر شب جمعه دم صحن تو چه غوغاست

ارباب بخدا این دل من تنگ ضریحت

یک گوشه چشمی بنما وقت محیاست

والله که عرش ازلی کرببلا بود

ایوان طلا مهد ولا به که چه زیباست

ما گریه کنانیم که بر پای تو هستیم

در روز جزا شافع ما حضرت زهراست..